เรื่องจิตใจ หาเราไม่เข้าใจจริงๆ ฟังคนอื่นมันก็หวั่นไหว สังเกตุดูสิส่วนใหญ่มันจะหวั่นไหวหลังจากการเปรียบเทียบกับคนอื่น หรือแม้แต่กับตัวเองในอดีต
หาเราวุ่นวายกับการเปรียบเ่ทียบกับคนอื่นน้อยลง เอาแค่ชีวิตมีปัจจัย4 ไม่เจ็บป่วย ก็สบายดีออก แต่กิเลสมันทำให้เราไม่พอเพียงไปงั้นๆแหละ ไม่เชื่อลองออกจากบ้านไปรพ.แผนกมะเร็งก็ได้
คนกลุ่มนั้นก็จะคุยกันอีกเรื่องนึง ไม่ใช่เรือง ช๊อปปิ้ง ดูหนัง หากคุณเปรียบเทียบกับกลุ่มใหม่คุณก็จะหวั่นไหวเหมือนกัน แต่จะหวั่นไหวว่าเราโชคดีแหะ ยังไม่เป็นอะไร
ทางที่ถูก จะต้องลดๆเรือ่งเปรียบเทียบลงไปบ้าง (มีไว้แค่คุยกับคนอื่นรู้เรื่องก็พอมั้ง) แต่อย่าไปยึดติด
ลองสังเกตุเรื่องอาหารสิ แต่ละคนจะมีอะไรเป็นอัตตาชัดเจน (ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร) ไม่ซัดซ่ายไปกับการเปรียบเทียบ เช่น คนไม่กินตูดไก่ หรือไม่กินอย่างอื่นที่คุณไม่ชอบ ไปฟังกลุ่มคนที่เค้าชอบกินคุยกัน แล้วเราเป็นคนไม่กินฟังยังไงเราก็คงเฉยๆ ไม่หวั่นไหว กิเลสเรืองรสชาติอาหารมันชัดเจน แต่ถ้าไปฟังคนที่ชอบเหมือนกันคุยกัน ย่อมสะเทือน อยากกินตาม
-