โลกธรรมเที่ยงแท้

โดย สมณะจันทเสฏโฐ (ท่านจันทร์)

เรื่องการแข่งขันทางการเมืองไปสู่ตำแหน่งที่พึงปรารถนานั้น

ล้วนเป็นเรื่องประเดี๋ยวประด๋าว ชั่วคราวชั่วครั้ง

ไม่มีความจีรังยั่งยืนแต่ประการใด แม้จะอยู่ในฐานะของผู้ชนะหรือผู้พ่ายแพ้

ย่อมไม่มีความแตกต่างกันบน

ฐานะแห่งอนิจจัง ชั่วครั้งชั่วคราว จึงไม่ควรเอาจริงเอาจังจนถึงขั้นเอาเป็น

เอาตายในชัยชนะหรือพ่ายแพ้

ในทางธรรมะถือว่าเป็นเรื่องของ “โลกธรรม” มีลาภ มียศ มีสุข มีสรรเสริญ

เสื่อมลาภ เสื่อมยศ ทุกข์ นินทา

เป็นของคู่กันมาตั้งแต่โลกเกิดจนกระทั่งโลกดับ ไม่เว้นแม้แต่พระราชามหาจักรพรรดิ

และมหาเสนาบดีใดๆ

ครั้งหนึ่ง ได้ไปเห็นคนจำนวนมากบนบานบวงสรวงหลวงพ่อโสธร ณ

วัดหลวงพ่อโสธร จังหวัดฉะเชิงเทรา

ได้ยินพระรูปหนึ่งพูดกับชายคนหนึ่งว่า “คุณไม่ไหว้ขอพรหลวงพ่อโสธรดอกหรือ?”

ได้ยินเสียงชายผู้นั้นตอบว่า

“ผมไม่เข้าไปไหว้ขอพรดอกครับ เพราะผมขอเพียงแค่สี่ แต่ได้ของแถมเพิ่มอีกสี่

รวมเป็นแปด”

ยังนึกชมชายคนนั้นจนถึงทุกวันนี้ว่าช่างมีความฉลาดในธรรม

โดยเฉพาะในโลกธรรม

เมื่อกราบไหว้ขอพรให้มี ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ก็จะมีของแถมเป็น

เสื่อมลาภ เสื่อมยศ

นินทา ทุกข์ เป็นของแถมด้วยเสมอ แม้ไม่อยากได้แต่ก็ต้องได้

เหมือนเหรียญมีสองด้าน

ชีวิตก็มีสองได้ คือได้สิ่งที่น่าปรารถนา และได้สิ่งที่ไม่น่าปรารถนา

พระพุทธเจ้าตรัสสั่งสอนไว้ว่า “สุขเกิดในลำดับแห่งทุกข์ และทุกข์เกิดในลำดับแห่งสุข”

ไม่มีใครในโลกที่จะได้รับสุขโดยส่วนเดียว และไม่มีใครในโลกที่จะได้รับทุกข์โดยส่วนเดียว

แม้กระทั่งสุนทรภู่ก็เคยเขียนกลอนสอนใจไว้ว่า “วิสัยโลกโศกสุขทุกข์ธุระ ย่อมพบปะไปจน

กว่าจะอาสัญ” ดูชีวิตของสุนทรภู่เป็นกรณีศึกษาก็จะเห็นชัด ความขึ้นลงของชีวิตสำหรับ “กวีสี่แผ่นดิน”

ท่านนี้มีให้เห็นตั้งแต่เกิดจนตาย เช่นเดียวกับชีวิตทุกนางนายในโลกนี้

เมื่อใครก็ตามได้เสวยสถานะอันน่าปรารถนา จะต้องเตรียมทำใจยอมรับสถานะอันไม่น่าปรารถนา

ตามมาด้วยเหมือนกลางวัน-กลางคืน เหมือนน้ำขึ้น-น้ำลง

Webboard

โลกธรรมเที่ยงแท้

santi