เคท มอส นำทีม 8 ซูเปอร์โมเดล เปลื้องผ้าถ่ายแฟชั่น 

ปล่อยวางซิครับ โลกมันก็หมุนไปแบบนี้
ในยุคที่ศีลธรรมเสื่อมลง

เห็นหรือเปล่าว่า ในจอทีวี เดี๋ยวนี้ก็พูดคำหยาบกันแบบปกติ
ดารามีข่าวฉาว ก็ไม่อาย ไม่สำนึก เห็นเป็นเรื่องปกติ

ถ้าคุณรู้อะไรลึกกว่านี้ ทั้งสังคมรอบข้าง เหมือนที่ผมได้สัมผัส
จะยิ่งตกใจมากกว่านี้ครับ ทั้งวงการนักบวชและ เด็กวัยรุ่น

เพียงแต่เราก็ทำหน้าที่ของเรา ภาวนาให้ดี  เอาตัวเองให้รอดก่อน
เห็นอะไรก็คิดซะว่า กรรมของสัตว์โลก ช่วยได้ก็ช่วย
ช่วยไม่ได้ก็ปล่อยไป วางอุเบกขาครับ

รู้ด้วยใจเป็นกลาง ไม่เก็บมาเป็นขยะในใจครับ

กรณีพี่จิ๊ก ผมว่า เขาก็ไม่ได้เสียหายอะไรนะ ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ
และสังคมมวลรวม  ลองดูหนังสือบันเทิงไทยซิ
ชอบไปเอาภาพหนังโป๊ มาขี้นปก แล้วก็บอกว่าหน้าเหมือนดาราคนนั้นคนนี้
ภาพก็เห็นโจ้งๆ เลย  น่าเกลียดมากๆ   ไม่รู้ทำเพื่ออะไร

ภายในเล่ม ในนิตยสารทั่วไป เดี๋ยวนี้ ก็มีแต่การโฆษณา คลิ๊ปหวิว
ซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกับคำว่าคลิ๊ปลามก แม้จะไม่เห็นจุดสำคัญ
แต่ภาพและกิริยาที่ส่อออกมา ก็กระตุ้นอารมณ์ทางเพศได้ดีมากๆ เลย
แต่ก็ปล่อยให้มีโฆษณาในหนังสือทีวางขายทั่วไป

เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดี ยังไม่นับกับแผ่นหนังโป๊ ทีหาซื้อง่ายกว่ายาพารา
แล้วก็เวปไซด์โป๊ต่างๆๆ

เวปวัยรุ่น ก็จะมีกระดานให้โพสหาคู่นอนกันอย่างโจ่งแจ้ง

ทั้งหมดทั้งสิ้นนี้ .. ผมกำลังสงสัยว่า

เรามีกระทรวงวัฒนธรรม ไว้ทำไม เรามี ICT ไว้ทำไม
เรามี... เฮ่อ...

กรรมของเด็กยุคนี้ครับ  ถ้าเกิดมาในตระกูลดี พ่อแม่คอยดูแล
หรือสันดานดีแต่เกิด คิดเองเป็น ก็ไม่เป็นไร
แต่สื่อรอบตัว มันโหมรุนแรง ให้คนตกต่ำลงทุกวัน

ในความรู้สึกผม เจ๊จิ๊กทำแค่นี้ เรื่องธรรมดามาก
เพราะถ้ามองในมุมศิลปะ มันก็ยังเป็นศิลปะ
ด้วยวัย ด้วยแสงเงา และการโพสท่า

คิดว่าไม่ได้ทำให้ใครเกิดอารมณ์ทางเพศเท่าไหร่หรอกครับ
ศิลปะกับอนาจาร มันเหลื่อมกันนิดเดียวเอง

แต่ทีน่าเป็นห่วง น่ากังวลจริงๆ ยังมีอีกเยอะครับ

งานมอเตอร์โชว์ในลานโล่งๆ มันยังกล้าเอาโคโยตี้ไปแก้ผ้า ไม่เหลือซักชิ้น ไม่อายฟ้าอายดิน
แล้วมีอีกเยอะครับ  ที่เห็นแล้วเพลีย

ได้แต่ทำใจ ว่าเราต้องเร่งเผยแพร่ธรรมะ
ซึ่งปัญหาตอนนี้ที่ผมเห็น ไม่ใช่แค่นักเรียน

แต่เป็นครู ครับ

เมื่อวานพึ่งคุยกับน้อง ม.เอกชนแถวประชาชื่น
เขาบอกซื้อข้าวอยู่ดีๆ ครูเดินมาแซงคิวตัดหน้า แล้วก็สั่งอาหารไปเฉยๆ

ดุนะครับ  ขนาดเป็นถึงระดับอาจารย์ทรงคุณวุฒิ
แต่กลับไม่มีมารยาท ไม่มีจรรยาบรรณ ไม่มีสามัญสำนึก
แล้วจะไปสอนนักเรียนให้มันเป็นคนดีได้ยังไง 

ทุกวันนี้ คนแก่ เด็ก ยืนโหนรถเมล์ โดยไม่มีใครลุกให้นั่งแล้วครับ
รถไฟฟ้าก็แย่งกันเข้าออก แต่งตัวดี การศึกษาดี แต่นิสัยต่ำกว่ากรรมกรอีก
อย่าไปหวังให้คนยุคนี้ ดีอย่างใจเลย  เพราะมันตกต่ำจนน่าใจหายแล้ว

เคยไปต่างจังหวัด นึกว่าจะรอด
แค่จอดรถ ข้างบ้านซึ่งไม่มีรั้ว ขอจอดแป๊บเดียว กินที่เขาไปนิดหน่อย
แล้วก็ไม่ได้เกะกะอะไร ยังออกมาด่าซะอย่างกับว่า เรื่องใหญ่เรื่องโต

ซึ่งผมเห็นแล้วตกใจมากเลยว่า คนต่างจังหวัด ก็เป็นขนาดนี้แล้วหรือ
น้ำใจหายไปไหนหมด

คนต่างจังหวัดมาเรียนใน กทม.  อยู่ตามหอพัก เรียนเป็นบัณฑิต
แต่ลองไปดูซิครับ  มั่วเซ๊กส์ มั่วสุม กินเหล้า ร้องเพลง
เปิดเพลงเสียงดัง ปิดประตูดัง ทำอะไรไม่เกรงใจคนอื่น
เห็นแล้วเพลียแทน  เพราะอนาคตของชาติ ทำไมถึงมีสันดานต่ำขนาดนี้

มาเรียนเพื่อให้เป็นบัณฑิต แต่การศึกษาไม่ได้ช่วยให้มีความคิดเลย
เอาแค่มารยาทและการเกรงใจคนอื่น นี่แทบไม่เหลือแล้วสำหรับนักศึกษาสมัยนี้

แถวหลังมหาลัย สมัยนี้ จึงมีป้ายติดหน้าที่พักให้เช่าหลายแห่งว่า
ไม่รับนักศึกษา

คิดดูละกัน  .. ว่ามันเลวร้ายขนาดไหน เขาถึงไม่อยากให้ไปเช่าอยู่ของเขา
การศึกษามีไว้ทำไม มีไว้ให้เด็กท่องจำงั้นเหรอ

แต่ทำไม ระบบการศึกษาบ้านเรา ไม่เน้นคุณธรรม จริยะธรรม มารยาท น้ำใจ
อีกหน่อยจะเป็นอย่างไร ในเมื่อยุคที่พระพุทธศาสนายังคงอยู่ขนาดนี้

น่าเป็นห่วงจริงๆ ครับ

เวลา บ่นๆ แบบนี้ คนชอบเข้ามาถามนะ  ว่า.. อ้าวแล้เธอไม่เด็กเหรอ 
แหมเห็นเราแบ๊วๆ แบบนี้ ก็โตแล้วนะ  คิดเป็นแล้วหละ