สวัสดีครับ
เป็นบุญอย่างหนึ่งแน่นอนครับ..อะไรที่ทำให้จิตใจเราสงบได้
ก็ถือว่าใจเราเป็นสุขและเยือกเย็นเกิดปิติและความระงับเป็นสมาธิ ได้บุญแน่นอนคัรบ

ตอนนี้ผมหายไปนานหน่อยนะครับ กำลังใช้เวลาฝึกท่องพระธัมจักรด้วยครับ
ที่จริงยังคงทำทานอยู่เนืองนิตย์ พยายามรักษาศีล และเมื่อจิตใจผมสงบ
และเยือกเย็นขึ้นอาบอิ่มกับธรรมะมากจนถึงใจเป็นสมาธิที่ดีได้
จะลองนั่งสมาธิและศึกษาเกี่ยวกับการทำวิปัสสนาว่ามีแนวทางในการเจริญอย่างไร
ธรรมะรักษาทุกๆคนเลยครับ

สวัสดีครับ
ดีใจจังเลยครับ ในที่สุดผมก็ท่องชินบัญชรจบแล้วครับ
ผมจะหมั่นฝึกซ้อมให้คล่องปากและจะได้มีไว้สวดก่อนนอน
วันนี้ผมได้เจอพระอาจารย์ ท่านแนะนำให้สวดพระธัมมจักกัปปวัตตนสูตร
ตอนแรกผมคิดว่าหลังจากท่องคาถาชินบัญชรได้แล้ว
จะต่อด้วยโพชฌังคปริตร เพราะผมจะได้มีสวดเวลาพ่อแม่ผมไม่สบาย

ผมจะลองท่องพระธัมมจักกัปปวัตตนสูตรก่อน ไม่ทราบจะใช้เวลานานเท่าไร
เพราะยาวมากๆเลยครับ...ที่อยากท่องได้เพราะว่า
เป็นพระคาถาที่พระพุทธเจ้าตรัสกับประวัติพระปัญจวัคคีย์ทั้ง 5
รู้สึกถึงความปราบปลื้ม อย่างบอกไม่ถูก...
และที่น่าสนใจเพราะ ในคาถามีการสอนหลักธรรม
อันประเสริฐจำแนกออกมาด้วย ตรงนี้ชอบมากๆครับ
ต่างจากคาถาชินบัญชรที่อันเชิญพระพุทธเจ้าและอริยะเจ้า
ช่วยอภิบาลและมาปกปักรักษาให้พ้นโรคภัย อันตราย

ความต่างกันมีตรงนี้ ผมจะพยายามนะครับ

สวัสดีครับ

วันนี้วันเด็ก นึกย้อนไปสมัยที่ตัวเองเป็นเด็กน้อย

ผมชอบหน้าฝนเพราะหน้าบ้านผมจะมีบ่อน้ำใหญ่เหมือนกัน

พอฝนตกมามากๆน้ำในบ่อจะไหลนองผ่านหน้าบ้านผมเป็นกระแสน้ำเลยละครับ

ผมชอบเพราะว่าพับเรือเล่นและปล่อยให้ลอยไปตามแรงน้ำ

อีกทั้งยังมีปลากระดี่และปลาหมอลอยน้ำตามมาเหมือนกับจะเล่นกับกระแสน้ำเชี่ยว

ผมจำได้ว่าผมจับปลามามาได้หลายตัวเลย เป็นนิสัยสมัยเด็ก

ผมจำได้ว่าแม่บอกว่าจำมาหลายๆตัวจะทำปลากระดี่ตากแห้ง

ตอนที่ผมจับได้ผมก็ดีใจนะครับ แต่ตอนช่วงที่แม่จะทำร้ายมัน

ผมรู้สึกเหมือนตอนนั้นอาจจะปนสงสารด้วย เพราะผมยืนดูแม่ทำ

แต่ตัวผมไม่กล้าทำมั้งครับ...

มีวันหนึ่งพ่อพาผมไปเยี่ยมปู่ที่กรุงเทพ บ้านปู่เป็นป้านไม้ยกสูง

ใต้ถุนบ้านจะเป็นแอ่งน้ำขัง และพื้นบ้านก็มีรู

ผมเห็นรุ่นพี่รุ่นน้องเขาเล่นตกปลากันผ่านรูช่องนั้น

โดยร้อยอาหารติดเบ็ดผ่านเอ็นและหย่อนลงไปในใต้ถุนบ้าน

ขณะนั้นบังเอิญผมกำลังทำอยู่ใกล้ๆกับที่ปู่นั่งอ่านหนังสือ

อยู่ๆปู่ก็พูดขึ้นมาว่า ไปทำมันทำไม สงสารมัน

ถ้าเราโดนแบบนี้บ้างเราจะรู้สึกอย่างไร

เท่านั้นหละครับเป็นความทรงจำที่ผมฟังปู่พูด

เพราะปู่ผมเสียไปตอนผมยังเด็กมากๆ ผมจำเรื่องราวอะไร

เกี่ยวกับปู่ผมไม่ได้เลยนอกจากคำพูดนี้ของปู่

ผมอาจจะเป็นคนที่โชคดี ที่ทรมานสัตว์ไม่ขึ้น

เท่าที่ผมจำความได้ ผมแทบจะตกปลาไม่ได้เลยด้วยตัวเอง

ตกกี่ครั้งก็ไม่ติดเบ็ดเหมือนพี่ๆคนอื่นๆเขา

หรือผมอาจจะตกปลาน้อยครั้งมากๆจนจำไม่ได้เลยด้วยละครับ

ผมเริ่มจะไม่ชอบตกปลาตั้งแต่นั้นมาเท่าที่จำความได้

สมัยก่อนแม่เคยให้ให้ฟังว่าชอบกินหอยจุ๊บ

ซื้อมาจากตลาดตัวเป็นๆ และทำการใสหม้อไว้

พอหอยเผลออ้าเปิดตัวเองออกมาจากหอย

แม่ก็ย่องเอาน้ำร้อนราดลงไปในหม้อ

หอยตกใจจะเปิดอ้าออกและก็แกงมากินกัน

ปัจจุบันแม่ผมไม่ได้ทำแบบนั้นแล้ว

และเล่าถึงความผิดที่ตัวเองได้กระทำลงไป

ผมว่าแม่อาจจฟังธรรมะจำรู้ทันก็เป็นไปได้

สวัสดีครับ

วันนี้ที่สระมีสมาชิกใหม่ น้องเหมียว...

เป็นลูกแมวตัวเล็ก...แต่เขายังกลัวผมอยู่เลย...

วิ่งไปหาจะไปให้อาการเม็ด กลับหนีอย่างตกใจ

ส่วนแม่ตัวโต วิ่งเข้าใส่ เพราะความเคยชิน

สักวันจะทำให้ชินกับผม ขอร้องอย่าหนีหายไปไหน

แมวชอบอยู่ไม่เป็นที่ เที่ยวไปเรื่อย...

ผมเคยกล่าวไว้ว่า บุญที่จะได้อานิสงส์มาก มีด้วยกัน 3 ทาง

1. ทาน

2. ศีล

3. ภาวนาวิปัสสนา

อานิสงส์เรียงจากน้อยไปหามากตามข้อเลยครับ...
เคยมีคนถามว่าแล้วเราเกิดมายากจน เงินทองไม่มีบริจาค
เราก็ต้องจนอยู่อย่างนั้น ไม่มีทางจะเกิดในฐานะดีๆได้เลย
ผมได้ฟังจากเสียงธรรมะในเวปนี้ ก็ได้คำตอบว่า
บุญที่เขากล่าวถึง เขาหมายถึงเพียงทานเท่านั้น
ถึงเขาจะไม่มีปัจจัยบริจาค แต่ตัวเขาเองสามารถสร้างบุญบารมี
ได้โดยการรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ซึ่งส่งผลอานิสงส์มากกว่าการให้ทานเสียด้วยซ้ำ
และการเจริญภาวนายิ่งให้ผลบุญมากกว่าสิ่งใดๆทั้งหมด...

เมื่อเรารู้มรรคที่จะไปสู่หนทางแห่งความเจริญแล้ว
เราก็ง่ายต่อการปฏิบัติที่จะให้ได้อานิสงส์สูงสุดได้เช่นกัน

สวัสดีครับ
วันนี้วันสิ้นปีละครับ วันปีผ่านไปไวจังเลย
หลายๆคนอาจจะเฝ้ารอวันใหม่ของปีใหม่ที่จะเข้ามาถึง
เตรียมที่จะฉลองกันและสังสรรค์กันใหญ่
แต่ขอให้อย่าลืมว่า สิ่งใหม่ๆที่ดีขึ้นในชีวิตเราจะต้องเกิดขึ้นด้วย
ปีใหม่ที่มาถึงนี้ผมขออาราธนาคุณพระศรีรัตนะ
ช่วยดลบันดาลให้จิตใจของผมมุ่งใฝ่ในธรรมะตลอดกาลด้วยเทอญ
สุขสันต์ปีใหม่ทุกๆคนเลยครับ

สวัสดีครับ
วันนี้ตอนไปสระว่ายน้ำตกใจมากๆ
เอ...มีตูบตัวผู้มาอยู่ในบริเวณนี้ได้อย่างไร แถมอยู่ใกล้กับ
ตูบตัวเมียที่ผมเลี้ยงทุกๆวันด้วยซิ(เหมียววันนี้หนีเที่ยวอีกละ ไม่เห็น)
ผมเห็นตูบตัวผู้นี้ครั้งหนึ่งละตอนนั้นเห็นต้นขามีเลือดออกมากๆเป็นแผลลึก
ก็หคิดว่าหลังจากวิ่งเสร็จ ก็จะเอาอาหารไปให้
แต่กลับมาก็หาไม่เจอละครับจนมาวันนี้ได้มาจากอยู่ที่สระ
ผมดีใจเลยเอาอาหารมาเท..สังเกตขาก็ยังไม่หายเลือดออก
หลังจากเทอาหารให้ ผมก็มองหาตูบตัวเมียที่ผมเลี้ยงประจำ
พอเห็นผมเท่านั้นละ ก็วิ่งมาหา แต่วิ่ง 3 ขานะครับ
ผมตกใจพลอยนึกไปว่า คงโดนรังแกอีกละ(ตัวนี้ชอบโดนรังแก)
เห็นข้างๆสะโพกก็มีเลือดไหล แต่..มองหาแผลไม่เจอ
ใจผมเลยนึกไปถึงว่า สังสัยเจ้าตูบตัวผู้ต้องขี่ตูบตัวเมียแน่ๆเลยครับ
ทำให้ใจผมหดหู่ลงไปเลยละครับ ผมเพราะเคยนึกในใจว่า
เจ้านะมีบุญนะ ไม่ต้องกลัวตูบที่ไหนจะมาข่มเหงจิตใจ
เวลาถึงฤดูผสมพันธุ์ เพราะที่สระ จะมีทหารคอยดูแล ตูบตัวไหนที่ผิดถิ่น
จะห้ามไม่ให้เขามาในบริเวณสระว่ายน้ำ
แต่ก็ไม่พ้นวันนี้ ผมบอกทหารเวรที่เฝ้าสระ
แต่ผมก็อดสงสารไม่ได้จริงๆ เพราะไม่อยากให้ตั้งท้อง
เพราะคงจะทรมานและทำให้เกิดทุกข์อีก
ผมเข้าใจว่าการเกิดเป็นทุกข์แน่นอน... ต้องคอยลุ้นนะครับ ว่าจะติดไหม...

และเย็นนี้ผมก็ต้องสลดใจอีก เพราะพ่อเล่าว่า
น้าข้างบ้านอีกคน จับหนูได้ และเอาหนูไปวางตากแดด จนตาย
ที่จริงตอนเช้าผมเห็นรำไรแล้วว่า น้าถือกรงหนูเดินออกไปหน้าบ้าน
กะว่าจะบอกพ่อว่าสงสารน้าจับหนูได้ แต่ผมก็มัวแต่ทำงานบ้าน จนลืมบอกพ่อ
มารู้ตอนเย็นอีกที...ก็สายไปเสียแล้ว
มันเหมือนเป็นความผิดของเราจริงๆ ที่ลืมบอกพ่อไป
หนูคงจะทรมานมากๆเพราะต้องตากแดดเสียน้ำและทรมานจนตาย...ไป
ถึงจะเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน แต่ก็มีความนึกคิด ความอยาก ไม่อยาก ความกลัว และความรัก
ไม่รู้จะเป็นด้วยเวรกรรมอะไรหรือไม่ น้าคนนี้ของผมทั้งน้าผู้หญิงและน้าผู้ชาย
ต่างก็มีโรครุมเร้า เสียเงินทองไปเกี่ยวกับเรื่องโรคหัวใจทังคู่

คืนนี้ผมจะท่องบทแผ่เมตตาไปให้นะครับ

สวัสดีครับ
เมื่อกี้เองครับ กำลังจะขึ้นข้างบน
พ่อบอกว่าบ้านน้าจับหนูตัวเบ้อเริ่มได้ 1 ตัว ติดกรงอยู่
พ่อลืมไปเลยกะว่าจะไปช่วยปล่อยให้
ผมได้ยินตกใจและไม่อยากให้พ่อเดินออกไปข้างนอกคนเดียว
ผมจึงอาสาใส่ถุงมือและเอากรงไปปล่อย
ผมสังเกตุว่าอืม...หนูตัวนี้ใหญ่จริงๆ ไม่เคยเจอขนาดนี้มาก่อน
เอ... อาหารในกรงหายไปไหนหมด
ปกติ ถึงหนูจะติดกรงก็จะไม่กินอาหาร และจะหาทางหนีเอาตัวรอด
ผมเก็บความสงสัยไว้จนผมปล่อยเสร็จ
เดินกลับเข้าบ้าน มารู้ทีหลัง หลังจากพ่อเล่าต่อว่า
พ่อเจอน้าเขาเอามาวางไว้ใต้เก้าอี้นอกบ้านตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
ผมยิ่งตกใจรวมถึงพ่อผมด้วยว่า มันคงอดข้าวอดน้ำ แถมโดนแดดร้อนๆอีก
ผมเลยบอกพ่อว่าไม่น่า อาหารในกรงที่ล่อหมดเกลี้ยงเลย มันคงหิวจริงๆ
พ่อผมสั่งผมว่า หากน้าถามก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น กลัวน้าจะว่าเอา...
การทำความดี มีแต่เรื่องที่ดี... คงไม่มีใครมาว่าหรอกนะ...ผมนึกในใจ

หนูที่ติดกรงบ้านผม ผมจะสังเกตุว่า อาหารไม่เคยกินเลย
เพราะจะพยายามหนีเอาตัวรอดทุกวิถีทางก่อน
โดยการเอาหัวมุดผ่านรูตะแกรลวดเหล็กเล็กๆ
จนหัวของหนูต้องติดกับที่และเอาเข้ากลับมาก็ไม่ได้ ออกก็ไม่ได้
หากหนูติดกรงแบบนี้ ผมจะลำบากใจมากๆ
เพราะผมจะต้องสวมถุงมือยางและเอามือไปจับตัวหนู
และพยายามดึงหัวหนูกลับเข้ามาข้างในเหมือนเดิม
ด้วยความสงสารปนความหวาดเสียว เพราะตามันจะถลนปลิ้นออกข้างๆ
ผมกลัวมันจะเสียตาไปจริงๆ..กลัวก็กลัว.เฮ้อ ปัจจุบันกรงบ้านผม
จะปิดช่องทางที่หนูชอบเอาหัวมุดออกไป เชื่อไหมครับ
ขนาดผมปิดด้วยเทปหนา หนูยังดิ้นรนกัดจนเทปผมขาด
เป็นรอยตะแกรงลวดเว้าไปมาเลยครับ
ทึ่งจริงๆ เพื่อความอยู่รอด นี่คือสัญชาตญาณ

สวัสดีครับ

พรุ่งนี้แม่ต้องเดินทางไกลไปทางเหนือ เที่ยวกับกลุ่มเพื่อนๆ

ผมเป็นห่วงอยากท่องคาถาบทหนึ่งให้แม่

แต่ผมหาหนังสือสวดมนต์ที่ เซเว่นแจกฟรี ตอนนั้นไม่เจอ

ถามแม่ แม่บอกว่าเอาขึ้นไปอ่านข้างบนหัวเตียง

แม่อ่านคาถาบทโพธิบาท ในยามที่ต้องออกเดินทางไกล

แม่บอกเคยเปิดวิทยุเจอคาถาบทนี้ ทำเป็นเสียงเพลงด้วยละครับ

ผมเลยเข้าไปหาและโหลดมาให้แม่เก็บไว้ในมือถือ เพื่อความอุ่นใจด้วย

และผมก็โหลดเสียงธรรมะ เสียงคุณโจโฉ เนื้อหาที่แม่ชอบๆ (ผมเดาใจแม่อ่ะนะ)

แม่ชอบการพูดที่ฟังแบบง่ายๆไม่มีศัพท์แสงอะไรที่ฟังยากๆ

ผมเดาใจน่าจะถูกเสียงคุณโจโฉฟังชัดและเนื้อหาน่าสนใจ

แม่ชอบมากๆ และผมก็ดีใจที่แม่เริ่มหันมาฟังแบบพ่อละ

พ่อยังแอบได้ยินเรื่องเกี่ยวกับหลวงพ่อโต พ่อยังบอกว่า ขอแบบนี้ให้พ่อบ้าง

ผมรู้สึกดีใจที่ผมนำธรรมะสู่บุพการีได้ พ่อและแม่เปลี่ยนไปเหมือนกัน

ผมขอขอบพระคุณคุณโจโฉและคณะที่ให้ธรรมทานที่ประเสริฐเหนือการให้ทั้งปวงแก่ผม

สาธุ....{icon4}