คำถามที่ทุกคนรู้ดี ว่าเราส่วนใหญ่ ตั้งแต่เกิดมา มีชีวิตเพื่อตัวเอง หรือเพื่อส่วนรวม มีสักกี่คนยอมสละความสุขส่วนตัวเพื่อให้คนอื่นมีความสุข คนส่วนใหญ่เอาแต่ชื่นชมความดีคนอื่น แต่ก็ไม่เคยคิดจะลงมือทำ!! เราสนุกที่จะได้ด่าคนนั้นว่าชั่ว ไอ้คนนี้ก็เลว แต่ไม่เคยย้อนมองตัวเราเองว่า ที่ผ่านมาจนวินาทีนี้ ทำอะไรเป็นประโยชน์ให้สังคมจริงจังบ้าง เต็มที่ก็ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น แม้แต่ไปทำบุญ ก็ทำเพื่อตัวเองเป็นหลัก หวังสุข หวังสบาย แต่แทบไม่เคยคิดถึงคนอื่นเลย นับกันจริงๆ วันๆ เราหมดไปกับการคุยไร้สาระ ดูทีวี ทำงาน หากิน และอีกสารพัดเพื่อ "ตัวเอง"
------------------------------------
การไม่ได้ทำร้ายคนอื่น ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคนดีนะครับ แค่เป็นคนไม่ทำเลวเท่านั้น แต่เพราะคนไม่ทำความเลวจำนวนมากที่ไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองเป็นคนดีนี่หละ สังคมมันถึงมีสภาพเป็นแบบนี้ สัตว์ร้ายถ้าเลี้ยงอาหารจนอิ่มทุกวัน มันก็เชื่องและไม่ทำร้ายคน สังคมที่คนส่วนมากถูกกดขี่ทั้งทางตรงและทางอ้อม สุดท้ายมันก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ที่แก้ได้ยาก และส่งผลเป็นลูกโซ่ให้เกิดปัญหาอื่นตามมาไม่จบสิ้น
------------------------------------
การทำเพื่อผู้อื่นที่ทำได้ง่าย และทำได้ทุกคน ทุกเวลาคือ "การมีเมตตาจิต" หวังดี ให้อภัย ยิ้ม อยากสงเคราะห์ อยากช่วยเหลือ แม้แต่เอาใจช่วย ให้กำลังใจ แม้แต่การแวะไปกดไลค์ในโพสต์ของเพื่อนก็ตาม บางคนเขาไม่ได้ต้องการอะไร นอกจากอยากให้คนอื่นรู้ว่าเขามีตัวตนอยู่ในโลกนี้ การให้กำลังใจให้เขามีความสุขที่เราอาจเห็นว่าเล็กน้อย แต่มันอาจยิ่งใหญ่กว่าที่เราคิดก็ได้ คนฆ่าตัวตายจำนวนมากก็เพราะขาดคนเหลียวแล พูดคุยและให้กำลังใจ
------------------------------------
สิ่งที่หลายคนทำชั่วง่ายๆ ทุกวันเราจะเห็นตัวอย่างง่ายๆ จากการกดดิสไลค์ในยูทูบ ที่เราอาจคิดว่ามันเรื่องเล็กน้อย และเป็นสิทธิ์ที่เราไม่ชอบเราก็จะแสดงออกตามหลักประชาธิปไตย จนลืมไปว่า การทำลายกำลังใจคนที่เขาแสดงความสามารถ มันก็ทำให้อีกฝ่ายทุกข์ใจได้ เป็นกรรมเหมือนกัน ผมเห็นหลายครั้งที่คนมาแสดงความสามารถ ซึ่งอาจจะไม่ดีเด่อะไร แต่เขาก็สนุกของเขา ถ้าเราดีจริง ไม่ชอบก็แค่ปล่อยผ่านไป ไม่กดดู มันเหมือนเราไปเจอคนหัดทำอาหาร เราก็คงไม่กล้าบอกหรอกว่า .. "โอ้โฮ หมาไม่แดกเลยครับ" แต่เราก็ควรรักษาน้ำใจด้วยการบอกว่า ก็ใช้ได้ แต่อาจต้องเพิ่มนั่นนี่อีกหน่อยหรือเปล่า ไรเงี้ย..
------------------------------------
โลกออนไลน์นี่น่ากลัวขึ้นทุกวัน เพราะคนได้ทำกรรมกับคนหมู่มากได้ง่ายโดยไม่รู้ตัว มันเป็นผลพวงจากการศึกษาไทยที่กดเด็กให้อยู่ในกฎเกินพอดียิ่งกว่าในคุกซะอีก แรงกดดันเลยต้องผลักออก ให้ไปดูได้ว่า คนไทยจะไปเขียนด่ากันในยูทูบเยอะที่สุดในโลกครับ ด่ากันได้แม้เรื่องไม่เป็นเรื่อง หรือแม้แต่คลิปของชาวต่างชาติที่เขาก็ งง ว่าพวกคนไทยพวกนี้มาด่าอะไรในไฟล์ของเขา อย่างการกดดิสไลค์ในยูทูปมันน่าจะเป็นเรื่องของ ไฟล์ที่ไม่เหมาะสมจริงๆ ที่ส่งผลไม่ดีต่อสังคม หรือเป็นการกระทำเลวๆ ที่การกดจะทำให้เขารู้ว่าสิ่งนี้ไม่ควรทำ แต่ปัจจุบัน กลายเป็นว่า แม้แต่คนมีความสามารถเก่งๆ ก็จะมีคนกดไม่ชอบเยอะมาก ไฟล์เสียงเทศน์คำครูบาอาจารย์ดีๆ ก็มีคนกดเยอะมาก ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่า สภาพจิตใจของคนยุคนี้ย่ำแย่แค่ไหน
-------------------------------------
ถ้าทุกคนกลับมามองตัวเอง และตั้งใจจะมีชีวิตเพื่อคนอื่นบ้าง ผมว่าเราไม่ต้องมานั่งด่า นั่งโทษหรอกว่า คนนั้นเลว คนนี้ชั่ว ผมพูดแบบนี้ ผมก็ไม่ได้คิดว่าผมเป็นคนดีนะครับ พูดตรงๆ นะ ทุกวันนี้ผมยังคิดอยู่เลยว่า ผมนี่โคตรชั่วเลย ทำยังไงจะดีกว่านี้ได้ ทำยังไงจะทำประโยชน์ให้ได้มากกว่านี้ ผมรู้สึกแบบนี้จริงๆ ไม่ได้ตอแหล แม้หลายครั้ังการโพสต์จะเหมือนโชว์ความดีของตัวเองก็ตาม จนหลายคนชอบด่าว่าผมหลงตัวเอง ขี้โม้ ชอบอวดตัว ฯลฯ เรื่องจริตนี่พูดกันยากนะ ภาษาของแต่ละคนไม่เหมือนกัน หลายครั้งเห็นคนชอบพูดว่า
--------------------------------------
คนเก่งจริงเขาไม่พูดถึงความเก่งของตัวเองหรอก แต่ก็ลืมไปว่า บางคนเขาพูดเขาอาจไม่ได้คิดอะไร แค่พูดตามความรู้สึกว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ที่บอกว่าคนดีไม่พูดความดีตัวเอง ก็ต้องลองกลับไปอ่านพระไตรปิฎกเรื่อง "บันลือสีหนาท" แล้วอาจจะเข้าใจ ไม่ไปเผลอปรามาสใครให้เป็นกรรมติดตัว เพราะบางคนที่เรามองว่าธรรมดา เขาอาจจะไม่ธรรมดากว่าที่คิด กรรมทางวาจา นี่สำคัญมาก ที่ขัดขวางการบรรลุธรรมได้เลยนะครับ ฉะนั้นจะด่า จะว่าใคร ต้องคิดให้มาก ทุกครั้งที่คิดว่าเขาไม่ดี ให้ดูจิตว่า เราเห็นความไม่ดีจริง หรือเอาตัวเองเข้าไปเปรียบเทียบอยู่ลึกๆ (โดยที่ตัวเองก็มีดีสู้เขา ทำดีสู้เขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำนะ บางคน!!)